özək

is.

1. Bitki gövdəsinin və ya kökünün daha yumşaq olan daxili mərkəzi hissəsi.

2. Çibanın, çirkli yaranın ortasında olan bərk iltihablı hissə. Çibanın özəyi. Özək bağlamaq – bax özəkləmək. Yara özək bağladı.

3. Böyük bir birləşmənin əsas tərkib hissəsini təşkil edən kiçik təşkilat qrupu; əsas, özül. <Barat:> Dərsdən sonra özəyimizin iclasını çağırmışam. C. C.. Dilşad özək iclaslarında . . müəyyən çıxışlarda bulunur, ümumun təqdirini qazanırdı. T. Ş. S..